اگر اصرار دارید بدون بریف دیزاین کنید،باید اعصاب خود را برای تجربیات ناخوشایند زیر آماده کنید:

1. دریافت ناقص و تدریجی اطلاعات: سفارش‌دهنده پس از شروع پروژه به‌تدریج جوانب بیشتری از پروژه و ایده‌های مدنظرش را برای شما فاش خواهد کرد. شاید او برای این که خلاقیت شما سرکوب نشود لوگوی قبلی را مانند یک راز در دلش نگه داشته! حتی ممکن است در جلسه ارائه نهایی، گوشی خود را روشن ‌کند تا ایده‌هایی که در گوشۀ ذهنش پنهان کرده برای شما آشکار کند!

2. درک متفاوت و مبهم طراح و سفارش‌دهنده از پروژه: فراموشی، سوءتفاهم، برداشت‌های متفاوت، زیاده‌خواهی، انتظارات بی‌جا، دلخوری و بحث‌های بی‌پایان همگی نتیجه درک نادرست پروژه است.

3. نبود معیاری برای توجیه دیزاین در جلسه ارائه نهایی: در جلسه ارائه، هیچ سندی برای دفاع از طرح‌ها ندارید و به‌ناچار باید پنجرۀ سلیقه‌‌های شخصی را برای کارفرما باز کنید. اما به یاد داشته باشید ‌که این سفارش‌دهنده است که بابت انجام کارش به شما پول پرداخت کرده، بنابراین اگر وارد اظهارات سلیقه‌ای شدید، سلیقه او محترم‌تر از شماست.

4. مداخله افراد غیرکلیدی: در مراحل بعد منتظر ورود زیرپوستی همکاران نامرتبط، خانواده و اقوام دور و نزدیک سفارش‌دهنده به پروژه باشید. در این حالت اگر برای یک سازمان دولتی کار می‌کنید، طبیعتاً نظرات کارشناسانه آبدارچی در انتخاب طرح‌ نهایی حرف آخر را خواهد زد. او با یک سینی چایی بالاسر شما سرنوشت پروژه را تعیین خواهد کرد.

5. اظهارنظرهای سلیقه‌ای سفارش‌دهنده: در این مرحله باید منتظر باشید تا سفارش‌دهنده یک صندلی کنار شما بگذارد و  شانه‌به‌شانه شما کار دیزاین را به دست بگیرد! در این حالت چاره‌ای جز تسلیم‌شدن ندارید.

6. اصلاحات بی‌حساب‌وکتاب طرح: به دلیل نداشتن مرجعی برای تصمیم‌گیری، شما برای گرفتن تأیید نهایی و راحت شدن از دست سفارش‌دهنده اصلاحات بی‌حساب‌وکتاب و نامحدود را باید تحمل کنید.

7. تبدیل شده به یک خدماتچی تشریفات تزیینی: در صورت طی‌شدن موارد قبل شما به یک فتوشاپ کار یا اپراتور نزول پیدا کرده‌اید، به‌نحوی‌که کم‌کم احساس می‌کنید طراح، سفارش‌دهنده و شما فقط اوامرش را موبه‌مو پیاده‌سازی می‌کنید! در این مرحله با بیزار شدن از شغلتان فاصله چندانی ندارید!